مقام امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف)
نجف اشرف، يكي از شهرهاي زيارتي عراق است. اين شهر از توابع كوفه بوده؛ ولي امروزه به صورت استان مستقلي درآمده است و به سبب وجود حرم مطهر اولين پيشواي شيعيان جهان، حضرت علي (عليه السلام)، از اهميت خاصي نزد مشتاقان و ارادتمندان اهل بيت (عليهم السلام) برخوردار است.
قبرستان وادي السلام
وادي‌السلام قبرستان قديمي و تاريخي است كه در شمال شرقي شهر نجف واقع شده است. اين مكان مقدس كيلومترها مساحت دارد و قدمت آن به بيش از هزاران سال مي‌رسد. در آن قبور تعدادي از پيامبران وبسياري از سادات، صالحان، بزرگان و علماي دين قرار دارد و بسياري از قبرهاي آن داراي بقعه و گنبد مي‌باشد. وجود مقام حضرت هود (عليه السلام) و صالح (عليه السلام) و گنبد و بارگاه برفراز قبر آن دو پيامبر عظيم الشأن و تصريح معصومان (عليهم السلام) بر دفن آنها در اين مكان، از قدمت بسيار زياد اين مكان حكايت مي‌كند. دفن آدم ابوالبشر (عليه السلام) و نوح پيامبر (عليه السلام) در نجف اشرف، دليل روشني است بر اين كه قديمي‌ترين مقبره بر روي كره خاكي در همين منطقه است.
مقام امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف در قبرستان وادي السلام
در داخل قبرستان بزرگ و قديمي وادي‌السلام مقامي وجود دارد كه در طول قرن‌ها به مقام حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) شهرت داشته است. اين مقام در سمت غربي قبرستان واقع شده است و براي آن مقام، گنبد و بارگاهي است و داراي محرابي است كه درون آن سنگ مرمري قرار دارد كه زيارتنامه حضرت مهدي (جل الله تعالي فرجه الشريف) بر آن نقش بسته است.
در سمت راست مقام، چاهي قرار دارد كه زائران و عشاق امام (عجل الله تعالي فرجه الشريف) از آب آن تبرك مي‌جويند.
اهميت مقام امام زمان در وادي السلام
در طول قرنهاي متمادي عاشقان و مواليان امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) از راه‌هاي دور و نزديك به عشق كعبه مقصود خويش به اين مكان شريف آمده و به راز و نياز پرداخته‌اند. در اين مكان مقدس، صدها عاشق توفيق تشرف خدمت امام عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) را پيدا كرده و كرامات بي‌شماري را از آن بزرگوار مشاهده كرده‌اند. چه بسيار بيماران صعب العلاجي، كه با نفس مسيحايي آن حضرت شفا يافته‌اند و چه حاجت‌منداني كه در اين مكان مقدس پس از يك عمر «يابن الحسن» گفتن، حاجت‌روا گشته و به مقصود خويش رسيده‌اند و از بوستان وجود شريفش خوشه برچيدند.
در طول قرون و اعصار، قبرستان وادي‌السلام محل راز ونياز و خلوت اهل دل بوده است و بسياري از فقها، علما و صلحا ساعاتي از روز را در وادي‌السلام به تفكر و عبادت مي‌پرداختند؛ چنانچه در حالات مرحوم مجلسي آمده است كه در ايام تشرف خود به نجف اشرف، شبها در حرم مطهر و روزها در مقام حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) در وادي‌السلام به عبادت و رياضت مشغول بوده است.
1.اين مكان محل عبور امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) و يارانشان به سوي كوفه مي‌باشد. حضرت علي (عليه السلام) مي‌فرمايند: «گويي او را با چشم خود مي‌بينم كه از «وادي السلام» عبور كرده و بر فراز اسبي كه سپيدي پاها و پيشاني اش مي‌درخشد و برق مي‌زند به سوي مسجد سهله در حركت است و زير لب زمزمه‌اي دارد و خداي را اين گونه مي‌خواند: لااِلهَ الاّ الله حَقّاً حَقّاً...». [1]
2.اين مكان محل ديدار رسول خدا (صل الله عليه و آله وسلم) و اميرالمؤمنين (عليه السلام) است؛ رسول خدا (صل الله عليه و آله وسلم) به اميرالمؤمنين علي (عليه السلام) فرمود: «انت اخي و ميعاد ما بيني و بينك وادي السلام؛ تو برادر من هستي، وعدة ديدار من و تو در وادي‌السلام است.» [2]
3.وادي‌السلام محل رجعت [3] عدة كثيري از انبيا، اوصيا، صلحا و مؤمنان در زمان رجعت خواهد بود.
4.ارواح مؤمنين و مؤمنات در وادي‌السلام گرد مي‌آيند؛ چنانچه علما در كتابهاي معاد به اين نكته اشاره كرده‌اند. در طول تاريخ، علما و بزرگان وصيت مي‌كردند تا جنازه آنها دراين قبرستان دفن شود. از امام صادق (عليه السلام) نقل شده است: «هر مؤمني كه در شرق يا غرب عالم از دنيا برود، خداوند روحش را به وادي‌السلام مي‌برد». [4] از اين قبرستان هفتاد هزار نفر بدون حساب وارد بهشت مي‌شوند. اميرالمؤمنين علي (عليه السلام) مي‌فرمايد: «در اين سرزمين ارواح مؤمنان دسته دسته با يكديگر صحبت مي‌كنند و هر مؤمني در هر جايي از زمين بميرد، به او گفته مي‌شود: به وادي‌السلام ملحق شو كه وادي‌السلام جايگاهي از بهشت است. [5] و روايت شده است كه عذاب قبر و سؤال نكير و منكر از كسي كه در اين قبرستان دفن شود، برداشته مي‌شود. [6]
پی نوشت ها:
[1] . بحارالانوار، ج52، ص391.
[2] . كافي، ج3، ص131.
[3] . رجعت، در لغت به معني بازگشت است و در اصطلاح، يكي از اعتقادات ما شيعيان است كه در زمان ظهور امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف عده‌اي از انبيا و امامان عليهم السلام و مؤمنان محض و كافران محض به اين دنيا برخواهند گشت و مؤمنان توفيق درك حضور حضرت را پيدا خواهند كرد و از دولت كريمه حضرت برخوردار خواهند شد و كافران قبل از برپايي دادگاه عدل الهي، در دنيا مجازات خواهند شد.
[4] . بحارالانوار، ج100، ص233.
[5] . همان، ص234، حديث26.
[6] . بحارالانوار، ج100، ص232.
نویسنده:علي اصغر رضايي
