زيارت اربعين در ميان احاديث شيعه از ارزش والايي برخوردار است تا آن جا که از نشانه‌هاي فرد مومن برشمرده شده است؛روز اربعين رابطه مستقيمي با ظهور منتقم سيد الشهدا ( علیه السلام )دارد.
زيارت اربعين در ميان شيعيان از جايگاهي بسيار والايي برخوردار است. علت تعظيم و بزرگداشت شيعيان نسبت به اربعين امام حسين ( علیه السلام )را مي‌توان در گفتار و سفارشات اهل بيت ريشه‌يابي کرد.
امام حسن عسكرى ( علیه السلام ) فرموده است: پنج چيز از نشانههاى مؤمن است. گزاردن پنجاه و يك ركعت نماز واجب و نافله، زيارت اربعين، انگشتر در دست راست كردن و پيشانى بر خاك ساييدن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحيم.
زيارت اربعين از امام جعفر صادق ( علیه السلام )روايت شده و خواندن آن در روز اربعين مستحب موکد است. شيخ عباس قمي زيارت اربعين را در کتاب ارزشمند مفاتيح الجنان نيز ذکر کرده است.
اربعين روز تجديد اندوه شيعه
روز اربعين براي شيعيان زمان تجديد غم و اندوه براي مصايب سيد الشهدا است؛ اين غم و اندوه در جان شيعيان جريان دارد تا به دست منتقم واقعي آل محمد انتقام خون‌هاي به ناحق ريخته شده در سرزمين کربلا ستانده شود به همين جهت روز اربعين را مي‌توان زمان تجديد عهد با منتقم آل محمد دانست.سفارشات و دستورات اکيد ائمه مبني بر زيارت امام حسين ( علیه السلام )در روز اربعين را مي‌توان به سبب بزرگداشت اين غم و اندوه دانست تا از خاطر شيعيان محو نشود که همواره بايد منتظر ظهور قائم آل محمد باشند.
رابطه جلوه‌هاي عزاداري حسيني و انتظار
ميان جلوه‌هاي عزاداري براي امام حسين ( علیه السلام )و ظهور حضرت صاحب الزمان رابطه مستقيم و تنگاتنگي را مي‌توان يافت. از مهم‌ترين آنان مي‌توان به منتقم بودن حضرت مهدي ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) اشاره کرد.
سرخي پرچم، سمبل ادامه جنگ
نشانه‌ها و سمبل‌هاي انتظار ظهور حضرت در مظاهر حسيني جلوه‌هاي گوناگون دارد از جمله آن‌که مي‌توان به پرچم سرخ رنگي که در بالاي گنبد در حال اهتزار است اشاره کرد. اهتزاز پرچم سرخ رنگ در قبايل عرب مفهوم خاصي دارد از جمله آن‌که اين جنگ هنوز ادامه دارد و پايان نپذيرفته است.
زيارت اربعين و ياري کردن امام زمان
ياري کردن امام زمان ( علیه السلام )فقط محدود به انتظار براي ظهور آن حضرت نمي‌شود، بلکه همان طور که در زيارت اربعين به آن اشاره شده است: « قلبي لقلبکم سلم و امري لامرکم متبع و نصرتي لکم معده حتي ياذن الله لکم فمعکم معکم لا مع عدوکم؛ قلب من تسليم قلب شماست و در امور زندگي از اوامر شما تبعيت مي‌کنم و براي ياري دادن شما آماده‌ام تا اين که خداوند به شما اجازه خروج دهد. پس من همراه با شمايم نه همراه با دشمنان شما»
انتظار تنها يک امر قلبي نيست
انتظار ظهور امام زمان تنها منوط به يک امر قلبي نمي‌شود، بلکه اين انتظار بايد همان طور که در زيارت اربعين به آن اشاره شد در عمل شيعيان نيز جلوه پيدا کند.شيعه‌اي که قلبا تسليم امر امامت است و در شئونات زندگي از اوامر اهل بيت اطاعت کند و نسبت به دشمنان ايشان بيزاري داشته باشد را مي‌توان در جريان ظهور و انتظار فعال دانست. نکته‌اي که در زيارت اربعين به آن اشاره شده اين است که شيعيان همواره براي ياري دادن امام زمان خود بايد آماده باشند.
انتظار به مانند غلطيدن در خون خود
شيعياني که در اين انتظار استقامت مي‌ورزند ولي موفق به درک حضور حضرت نمي‌شوند و مرگ فرصت را از آنان سلب مي‌کند، در احاديث شيعه از آنان به بزرگي ياد مي‌شود. امام صادق ( علیه السلام )مي‌فرمايد: «اگرکسي از شما بگويد قائم آل محمد را درك كنم او را نصرت خواهم كرد او مانند كسى است كه پيشاروى او شمشير مىزند، نه بلكه مانند كسى است كه همراه او شهيد شود»
همچنين از امام صادق از پدرانش از امير المؤمنين (عليهم السّلام) روايت شده است كه فرمود: «منتظر امر ما مانند كسى است كه در راه خدا به خون خود درغلطد»
روايات از ثواب بسيار زياد انتظار حکايت مي‌کند، اما از ثواب و اجرهايي که براي انتظار ذکر شده است مي‌توان دانست که امر انتظار براي ظهور صاحب الزمان کاري سخت و طاقت فرساست و با توجه به زمان غيبت کبري حفظ کردن قلب و عمل از وسوسه‌هاي شيطان کاري سخت و دشوار است.
منبع:برگرفته ازسایت بنیاد مهدویت و آینده پژوهی
