امام مهدي(عج) مرا دوست دارد

رُمیله می گوید: «در زمان حکومت امیرالمؤمنین روزی به تب شدیدی دچار شدم و در روز جمعه احساس سبکی کردم با خود گفتم: بهتر است که آبی به صورت بزنم و پشت سر حضرت نماز بخوانم. به مسجد آمدم. هنگامی که آن حضرت بالای منبر رفتند. تب من برگشت. وقتی سخنان امام تمام شد و به سرای حکومتی برگشت، من هم به آنجا رفتم و وارد ساختمان شدم. حضرت فرمودند:‌ ای رمیله! می‌دیدم که به خود می‌پیچیدی. گفتم: آری. آنگاه داستان خود را بازگو کردم.

فرمودند: رُمیله! هیچ مؤمنی مریض نمی‌شود مگر این که ما از شدت علاقه به او مریض می‌شویم و هیچ مؤمنی غمگین نمی‌شود مگر این که ما به خاطر او محزون می‌شویم و دعا نمی‌کند، مگر این که آمین می‌گوییم و ساکت نمی‌شود، مگر این که برایش دعا می‌کنیم.

گفتم:یا امیرالمؤمنین ! فدایت شوم، این حالت مربوط به کسانی است که در کنار شمایند یا درباره همه مؤمنان صدق می‌کند؟

امام فرمودند: رُمیله هر مؤمنی که در شرق یا غرب یا در جاهای دیگر باشد از ما غایب نیست.»[]

اساس دین اسلام محبت است. حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) مهربان‌ترین آفریده خداست. پیامبر(صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «محبت، پایه و اساس من است.»[] حتی دشمنانش طعم محبت او را چشیده‌اند. مثلا: وقتی که یک یهودی - که هر روز به او جسارت می‌کرد- مریض شد، به عیادت او رفت.هنگام فتح مکه پیامبر(صلی الله علیه و آله) خانه‌ی ابوسفیان را مانند کعبه، مکان امن اعلام کرد و فرمود: هر کس به خانه‌ی خدا یا خانه‌ی ابوسفیان پناه برد، در امان است. مکه را بدون ریختن یک قطره خون فتح کرد و فرمود: «امروز روز رحمت و محبت است؛ به دنبال زندگی‌تان بروید که همه شما آزاد شدگانید.»[]

پیامبر آن قدر مهربان است که خداوند در وصفش می‌فرماید:«ای پیامبر به سبب لطف و رحمت الهی، بر مردم نرم دل شدی، اگر تند خو و سخت دل بودی از اطرافت پراکنده می‌شدند.»[]

بر اساس روایات، سیره و شخصیت امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) مانند پیامبر(صلی الله علیه و آله) است. در سراسر زندگی حضرت از آموزه‌های مهرورزانه برای جهانیان دیده می‌شود.

امام محمد باقر(علیه السلام) می‌فرماید: «او همانند سیره پیامبر رفتار می‌کند.»[]

خداوند متعال در وصف پیامبرش می‌فرماید:

«خدای متعال از میان شما، فردی را به رسالت فرستاد که فقر و پریشانی و جهل و فلاکت شما بر او گران است و برای نجات و آسایش شما حرص می‌ورزد و خود خوری می‌کند و نسبت به مؤمنان بسی دل رحم و مهربان است.»[]

در تاریخ جنگ احد آمده وقتی مشرکین، سر و دندان پیامبر را شکستند، به جای آن که آن‌ها را نفرین کند، در حق آن‌ها این چنین دعا فرمود: خداوندا ! قوم مرا هدایت فرما که آن‌ها نمی‌دانند.[] و در مراسم حج وقتی پیامبر کنار کوه صفا به مردم گفت: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا ؛ لا اله الا الله بگویید تا رستگار شوید» او را سنگ باران کردند. فرشتگان نزد او آمده و گفتند: اگر فرمان بدهی کوه‌ها را بر سر آن‌ها خراب می‌کنیم. اما پیامبر فرمود: «من پیامبر رحمت هستم. پروردگارا امت مرا هدایت کن، زیرا آن‌ها نمی‌دانند.»[]

پیامبر(صلی الله علیه و آله) در وصف امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌فرماید:«او مردی از تبار من و همنام من است. او در خلقت و سیرت شبیه‌ترین مردمان به من است.»[]در روایت‌های فراوانی امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در صورت و سیرت شبیه پیامبر(صلی الله علیه و آله) معرفی شده است. پیامبری که رأفت و رحمتش به عنوان الگو و اسوه برای جهانیان است.

عبد الله بن ابان روغن فروشی داشت. روزی به امام رضا(علیه السلام) عرض کرد :آقا جان! برای من و خانواده‌ام دعا کنید. حضرت در پاسخ گفت: «مگر دعا نمی‌کنم؟ به خدا قسم کارهای شما هر روز و هر شب بر من عرضه می‌شود.»[]

عبدالله تعجب می‌کند. حضرت در ادامه می‌فرماید:آیا کتاب خدا را نمی‌خوانی که می‌فرماید:«بگو عمل کنید که خداوند و پیامبرش(صلی الله علیه و آله) و مؤمنان (ائمه (علیها السلام)) عمل شما را خواهند دید.»[]

حتی شگفت زده خواهید شد اگر بدانید امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نه تنها روزی یک بار، بلکه همیشه دعا گوی ماست.

امام صادق(علیه السلام) می‌فرمایند: «همانا من در هر شبانه روز هزار مرتبه برای پیروان گناهکارم دعا می‌کنم.»[]

آیا می‌دانید چقدر از بلاها به وسیله امام زمان و به دعای ایشان از ما دفع شده است. از آنجا که همه امور به محضر ایشان عرضه می‌شود، امام از هر بلایی که قرار است نازل شود آگاه است، [] لذا از خداوند می‌خواهد تا آن بلا بر ما نازل نشود.

او عاشقانه برای همه ما دعا می کند. قطعا هر کسی خوب باشد، سهم بیشتری از محبت او دارد. اما این به آن معنا نیست که او عاشق همه ما نباشد و هوای ما را نداشته باشد. او برای ما و همه کسانی که ما دوستشان داریم، دعا می کند و سرنوشت خوب می طلبد.

با خواندن سوره قدر در می‌یابیم که فرشتگان و روح‌القدس در شب قدر بر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نازل می‌شوند و سرنوشت یک ساله‌ی ما را به امضای ایشان می‌رسانند، و کسی که قدرت تغییر سرنوشت را دارد، امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است

امام محمد باقر(علیه السلام) می‌فرماید: «به درستی که خداوند ما اهل بیت (علیها السلام) را بر آنچه بخواهیم توانا قرار داده است.»[]

در شب‌های قدر محبت امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چنان فراگیر است که بسیاری از آن بهره‌مند می‌شوند و ما چقدر به این محبت بی کران نیازمندیم.

خیلی از خوبی‌ها که نصیب ما شده است به سبب سرنوشتی پر از خیر و خوبی است که او برایمان امضاء فرموده است.امام محمد باقر(علیه السلام) می‌فرمودند: «فرشتگان الهی و روح‌القدس در شب قدر هر آنچه را که در طول سال قرار است رخ دهد با امام در میان می‌گذارند. یکی پرسید: مگر امام از آن احکام و امور بی خبر است؟

حضرت فرمودند:خیر، با خبر است، ولی در شب‌های قدر از سوی خدا به پیغمبر(صلی الله علیه و آله) و جانشینان ایشان نسبت به آنچه می‌دانند، دستور می‌آید که آن چه را می‌دانند اجرا کنند.»[]

چرا فرشتگان نامه اعمال ما را هر هفته، هر ماه و هر سال بر حضرت عرضه می‌کنند؟ این کار چه سودی دارد؟ امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بی شک از همه اعمال و رفتار ما در گذشته، حال و آینده خبر دارد. کسی که از همه چیز آگاه است چرا باید نامه اعمال ما را ببیند؟

آیا این مسئله تشریفات است، یا فایده‌ای دارد؟ پیامبر می‌فرماید: «همانا اعمال شما در هر دوشنبه و پنجشنبه بر من عرضه می‌شود، پس من در برابر کارهای خوب شما خدا را شکر می‌کنم و برای اعمال بدتان از خداوند بخشش شما را می‌خواهم.»[]

امام رضا(علیه السلام) هم می‌فرماید: «به درستی که ما امامان در هر صبح و شام بر اعمال شیعیانمان که بر ما عرضه می‌شود می‌نگریم. پس بر کوتاهی‌های ایشان، طلب عفو و بخشش می‌کنیم و بر اعمال نیک ایشان شکر خداوند را به جا می‌آوریم.»[]

امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در نامه‌ای به شیخ مفید می‌نویسد: «ما در مراعات و خبر گیری از حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را فراموش نمی‌نماییم.»[]

این اغراق نیست، امام با تمام وجود ما را دوست دارد و به ما عشق می‌ورزد. بی سبب نیست که از خداوند متعال می‌خواهیم:«و امنن علینا برضاهُ وهَب لَنا رَأفَتُه وَ دَعاءَهُ؛ خدایا! بر ما به خشنودی آن حضرت منت گذار و رأفت و مهربانی و دعای خیر و برکت وجود مقدسش را به ما عطا فرما تا بدین وسیله، ما به رحمت گسترده و سعادت نزد تو دست یابیم.»[]

حتماً شنیده‌اید که محبت، محبت می‌آورد. وقتی ما امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دوست داریم، پیداست که ایشان هم ما را دوست دارند. به قول معروف:

چه خوش بی مهربانی هر دو سر بی     که یک سر مهربانی درد سر بی

کسی به امام صادق(علیه السلام) گفت: «به خدا قسم شما را دوست دارم» حضرت به زمین خیره شد و پس از لحظه‌ای سر برآورد و فرمود: راست گفتی، از قلب خود بپرس که دل من نسبت به محبت تو چگونه است؟ زیرا همانا دل من از آنچه در قلب توست خبر می‌دهد.»[]

از این روایت در می‌یابیم که محبت شما به امام یعنی عشق امام به شما،

پس بهتر است دوباره سری به قلبتان بزنید؛ اگر عشق به او جاری است بدانید به خاطر این است که قلب امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم سرشار از محبت به شماست.بسیاری از عنایت‌های حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز به سبب محبت و عشق است؛ او به انسان‌ها عشق می‌ورزد.

او فقط امام ایران و این جا و آن جا نیست. امام جغرافیاست. امام شرق و غرب عالم است. امام زمین و آسمان است. محبت او به هستی برای کسب منفعت یا فرونشاندن میلی نیست. وجود او پر از محبت الهی است.[]

عادت او احساس و نیکی به خلایق است.[ ] همه از چشمه محبت او سیراب شده‌اند، زیر چتر محبت او ایستاده‌اند.

عهد کردم که بدهکار نباشم به کسی     وای از دست محبت که بدهکار توام

انسان گناهکار هم دوست دارد که دیگران او را دوست بدارند و از خود نرانند، اما این گونه نیست؛ گناهکار با گناهش از چشم خیلی‌ها می‌افتد.

بنابراین، اگر گناه کنیم، امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم غمگین است. اما باز هم مشتاق توبه و بازگشت ماست. ایشان در پیامی شیوا به شیعیان خود می‌فرماید:اگر نبود محبت و علاقه ما نسبت به صلاح شما و رحم و دلسوزی ما نسبت به خود شما، هر آینه از خطاب با شما صرف نظر می‌کردیم و کاری به کارتان نداشتیم.[]

هر گاه راه به جایی نداشتید بدانید امام(عجل الله تعالی فرجه الشریف) شما رامی پذیرد. اگر روزی دنیا به این بزرگی برای شما کوچک شد، بدانید جایی برای پر کشیدن و پرواز به سوی آن وجود دارد. پیامبر(صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:«امت من به امام(عجل الله تعالی فرجه الشریف) پناه می‌برد، آن گونه که زنبور عسل به ملکه‌ی خود پناه می‌برد.»[] و«امت من به او پناه می‌برد، همان گونه که پرندگان به آشیانۀ خود.»[]

روی صندوق‌های صدقات خوانده‌اید این حدیث نوشته شده:«صدقه بلا را دفع می‌کند.»

تا حالا فکر کرده‌اید امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چند بلا را از ما دفع کرده است؟ چند بار از خداوند برای ما، زنده ماندن و عمرِ طولانی طلب کرده است؟ راستی سهم ما از دعاهای نیمه شب امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چقدر بوده است؟ سید بن طاووس می‌گوید: سحرگاهی در شهر سامرا شنیده‌ام که امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) این‌گونه دعا می‌فرمود:

«خدایا! شیعیان را تا روزگار عزت، ملک، حکومت و دولت ما زنده و باقی بدار.»[]

یقین کنید امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) با دعاهای خویش همواره در حفظ شیعیان می‌کوشد. نصر- یکی از خادمان خانه‌ی امام حسن عسگری(علیه السلام) - می‌گوید: زمان کودکی امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، حضرت به من فرمود: آیا مرا می‌شناسی؟ گفتم: آری، شما آقای من و فرزند مولای من هستی. حضرت فرمود: از این نپرسیدم. گفتم: نمی‌دانم شما بفرمایید:حضرت فرمود: «من خاتم اوصیاء هستم و بلا تنها به وسیله من از خانواده و شیعیانم دفع می‌شود.»[]

هر شخصی بارها فاصله خود را با فقر، تصادف، رسوایی و بی آبرویی کم کرده است. اما چه کسی او را نجات داده است؟

اگر محبت‌های ایشان نبود، زندگی ما تا کنون دوام نداشت. ما نبودیم، به هزار راه نرفته، رفته بودیم و کینه‌ها وجودمان را فرا گرفته بود. بهتر است بگوییم اگر محبت‌های او نبود، آغاز و نهایت ما مشخص نبود.

تولد و مرگ ما به امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) گره خورده است. اگر متولد شدیم او ما را خواسته است و اگر بمیریم او ما را تنها نمی‌گذارد. امروزه ما مانند برگی هستیم که درختش امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. امام محمد باقر(علیه السلام) درباره درخت طوبی می‌فرماید:

آن درخت، حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) است. تنه آن، حضرت علی(علیه السلام) و شاخه‌اش حضرت فاطمه(سلام الله علیها)و میوه‌هایش فرزندان فاطمه(سلام الله علیها)و شیعه برگ‌های آن درخت هستند. هرگاه یکی از شیعیان ما از دنیا برود. برگی از آن درخت می‌افتد و هر گاه نوزادی برای شیعه به دنیا آید به جای آن برگ، برگی می‌روید.[]تولد و زندگی به خاطر وجود حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. در حقیقت سر چشمه حیات در این زمان وجود نازنین و گرامی ایشان است.

امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «ما اهل بیت  علت به وجود آمدن همه‌ی مخلوقات هستیم.»[]

و در روایت دیگری می‌فرماید: «خداوند اهل بیت (علیها السلام) را سبب زندگی خلایق قرار داده است.»[] رشد و بزرگ شدن هم با عنایت امام زمان بوده است. در امور زندگی هم همه خوبی‌ها از سوی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به ما می‌رسد، او واسطه فیض است؛ تمامی نعمت‌ها، رزق و روزی‌ها، منفعت‌ها، برکت‌ها و رحمت‌ها به خاطر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و از سوی ایشان به ما می‌رسد.

امام محمد باقر(علیه السلام) می‌فرماید:خداوند، به خاطر اهل بیت به بندگانش روزی می‌دهد و به خاطر ایشان سرزمین‌ها را آباد می‌کند، و به خاطر ایشان برکات را از زمین خارج می‌کند.[]در حدیث دیگری امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید:«خداوند به سبب ما درختان را میوه‌دار، و میوه‌ها را رسیده و قابل استفاده می‌کند و به خاطر ما باران را نازل و زمین‌ها را سبز می‌گرداند.»[]محبت‌های امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به هنگام مرگ هم شامل ما می‌شود. آیت الله جوادی آملی می‌گوید: اگر کسی واقعاً مهدوی باشد، همین که دارد می‌میرد، نخستین کسی که به بالین او می‌آید، وجود مبارک حضرت است.[]

 مرحوم کلینی(ر ه) نقل می‌کند: «چهار بزرگوار به بالین محتضر مؤمن می‌آیند و هیچ لذتی برای مؤمن به اندازه‌ی لذت مردن نیست.»[]

اگر شما مؤمن و مهدوی باشید، زندگی و مرگتان غرق در محبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.امام سجاد(علیه السلام) می‌فرماید: «خداوند به خاطر ما به زندگانی شما در دنیا و عالم قبر روشنی می‌بخشد.»[]

امام صادق(علیه السلام)می‌فرماید:لحظه جان دادن، هنگام راحتی و لذت بردن می‌شود. شب اول قبر شب راحتی انسان است. پاسخ به سوال‌های قبر آسان خواهد شد.[]

امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید:از روح میت در قبر پنج چیز پرسیده می‌شود. از نماز، زکات، حج و روزه و ولایت ما اهل بیت(علیها السلام)، پس ولایت از کنار قبر به نماز، زکات، حج و روزه می‌گوید: اگر کاستی در شما هست من جبران می‌کنم.[]

امام کاظم(علیه السلام) فرمودند:بر من و دیگر امامان در هر زمان لازم است که بر جنازه‌ شما در هر کجا که باشد حاضر شویم، پس تقوای الهی را پیشه خود سازید.[]

ولی ما چه کرده‌ایم؟ تا حالا چقدر از محبت‌های امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) سخن گفته‌ایم، چه قدر در این باره پیامک زده‌ایم؟ چند تابلو از جلوه‌های مهر و محبت نقش دیوار فکر، جان و خانه‌مان شده است، چقدر!!!

امام محمد باقر(علیه السلام) به یکی از یارانش که با دوستان خود همواره درباره ولایت گفتگو می‌کردند، فرمود:به خدا قسم دوست می‌دارم در گفت و گوی ایشان با شما باشم. من بوی شما و روح شما را دوست می‌دارم. شما بر دین خدا و دین فرشتگان اویید، پس ما را با تقوایتان و اجتهاد و کو ششتان یاری کنید.[]

از این همه محبت چند پیمانه برداشته‌ایم؟ چقدر خودمان را به آن سپرده‌ایم؟متأسفانه برخی مسلمانان و شیعیان چنین می‌پندارند که امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) خشن و خون ریز است و او را با شمشیر و قتل می‌شناسند.

باید گفت از سوی برخی دروغ پردازان و سازندگان احادیث دروغین، دروغ‌های ناروایی بر امام مهربانی‌ها بسته‌اند و کار را به جایی رسانده‌اند که برخی شیعیان باور کرده‌اند که امام(عجل الله تعالی فرجه الشریف) با قتل و کشتار حکومت می‌کند و انسان‌های گنه‌کار را از دم تیغ می‌گذراند و شمشیر امام گردن انسان‌ها را میزند.[] حتی برخی با هم شوخی می‌کنند و گردن همدیگر را می‌بوسند و می‌گویند: «جای شمشیر امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را می‌بوسیم.»

حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در عصر ظهور با مردم مهربان است و با کارگزاران حکومتش سخت برخورد می‌کند.[] او با دشمنان انسانیت (صهیونیسم) سخت و خشن برخورد می‌کند.اشداء علی الکفار رحماءبینهم[]جالب اینجاست که برخی شیعیان می‌پندارند اگر امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور کند، زندگی این دنیا تمام می‌شود. پس نمی‌خواهند امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور کند.

در حالی که نمی‌دانند از ظهور تا قیامت فاصله‌ی زیادی است و پس از ظهور، رجعت رخ می‌دهد. آن زمان زندگی رنگی تازه می‌گیرد؛ رنگی که آن را از زندگی‌های امروزی جدا می‌کند.عصر ظهور عصر زندگی است، عصر خوبی‌ها، ظهور رأفت‌ها، جوشش شفقت‌ها و رسیدن به عطوفت‌هاست

پی نوشت ها: 

[1].بحار الانوار، ج26، ص140.

[2].مستدرک الوسائل، ج 11، ص 173.

[3].بحار الانوار، ج27، ص 107.

[4].سوره آل عمران، آیه159.

[5].تهذیب الاحکام، ج6، ص154.

[6].سوره توبه، آیه 128.

[7].بحارالانوار، ج20، ص 21.

[8].همان، ج17، ص276.

[9].کمال الدین، ج1، ص176.

[10].  بصائر الدرجات، ص 429.

[11].سوره توبه ، آیه 105.

[12].«انی لا دعوا الله لمذنبی شیعتنا فی الیوم و اللیلة الف مرة»؛ (اصول کافی، ج 1، ص 472).

[13].امام موسی کاظم(علیه السلام) می‌فرماید: هیچ ملکی نیست که خداوند او را برای اجرای فرمانی به زمین ارسال نماید مگر این که ابتدا نزد امام رفته و آن امر را به ایشان عرضه می‌دارد.( بصائر الدرجات، ص 115).

[14].بصائر الدرجات، ص395.

[15].کافی، ج 1، ص 252.

[16].بصائر الدرجات، ص 464.

[17].مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 452.

[18].احتجاج، ج 2، ص 322.

[19].دعای ندبه.

[20].«حد ثنا مسعده بن الیسع قال: قلت:... والله لا حبک ثم رفع راسه...»؛( اصول کافی، ج 2، ص 652).

[21].زیارت جامعه:« التامین فی محبة الله».

[22].همان: «عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم».

[23].بحارالانوار، ج 53، ص 179:« لولاعندنا من محبته صلاحکم.»

[24].الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 77.

[25].دلائل الامه، ص 445.

[26]..بحارالانوار، ج 53 ، ص125.

[27].کمال الدین، ج 2، ص 441.

[28].بحارالانوار، ج 9، ص112: واوراقها شیعتنا.

[29].همان، ج 26، ص 259.

[30].اثبات الوصیه، ص 183.

[31].کافی، ج 3، ص 239.

[32].  همان، ج 1، ص 144.

[33].فصلنامه انتظارموعود، ش 13، ص 52.

[34].کافی، ج3 ، ص239.

[35].ینابیع المعاجز، ص 118.

[36].تفسیر عیاشی، ج 2 ، ص 225.

[37].کافی، ج 3، ص 241.

[38].مناقب آل ابیطالب، ج 3، ص 411.

[39].اصول کافی، ج 2، ص 187.

[40].فصلنامه انتظارموعود، ش 12، ص 233.

[41].«رحیما بالمساکین شدیدا علی العمال»؛( معجم احادیث الامام المهدی، ج 1، ص 246).

[42].سوره فتح، آیه 29.

نگارنده،محمد رضا فواديان، برگرفته از کتاب حدیث انتظار(2)